نقش کنترل کننده‌های چینه‌شناسی، سنگ‌شناسی و ساختاری درجایگیری کانسار سرب نخلک (شمال شرق اصفهان)

      کانسار نخلک بصورت چینه‌کران و غیر‌همزاد درون واحد کربناته کرتاسه بالایی قرار گرفته است. سد شیلی سازند عشین، در مجاورت محدوده کانی‌سازی، سیالات کانه‌دار را تا ته‌نشست ماده‌معدنی درون کربنات‌ها نگهدرای نموده است. سنگ میزبان دارای خصوصیات مناسبی همچون حضور رخساره ریفی، انتقال از حالت آهک به دولستون و حضور دلومیت‌های گرمابی بوده که باعث افزایش تخلخل و نفوذپذیری شده است. شکستگی‌ها و گسل‌های نرمال دربردارنده کانی‌سازی، بصورت رگه‌های با شیب زیاد(65-90) و آزیموت 85±5حضور دارند. گسل قلعه بزرگ، پهنه جابه‌جایی اصلی کانسار بوده که رگه‌ها با زاویه 45±5 درجه نسبت به آن قرار گرفته‌اند. با توجه به قراگیری کانی‌سازی در کمر بالای این گسل و نیز بالا بودن شدت کانی‌سازی درون و اطراف این گسل، می‌توان گسل قلعه بزرگ را به عنوان عامل اصلی ایجاد فضای خالی ساختاری و نیز معبر اصلی ورود سیالات کانه‌دار به درون سنگ‌های کرتاسه بالایی در نظر گرفت.